فرودگاه سنفرانسیسکو در قسمت جنوبی شهر قرار دارد و از جایی که هست حدود 50 مایل فاصله دارد. اگر در گوگل وارد قسمت نقشه شوید می توانید فرودگاه را از نزدیک ببینید. جدیدا میزان بزرگنمایی جنوب و شرق سنفرانسیسکو را چند برابر بیشتر کرده اند و شما حتی می توانید داخل حیاط خانه ها را هم از بالا ببینید و یا بعضی از تابلوهای فروشگاه ها را بخوانید. البته نمای خیابان هم خیلی خوب است ولی نمای بالا به نظر می رسه سرگرم کننده تر است. خوبی شهر سنفرانسیسکو این است که هم در خود شهر و هم در اطراف آن, مناطق دیدنی زیادی وجود دارد. بعضی جاهای شهر واقعا زیبا است ولی معمولا توریست ها کمتر آنها را پیدا می کنند. چند وقت پیش از یکی از کوچه های فرعی شهر بالا رفتم و به یک جایی رسیدم که به فضای سبز و جنگلی ختم می شد. سپس ماشینم را پارک کردم و پیاده رفتم تا به جایی رسیدم که بالای یک صخره بسیار مرتفع بود و از آنجا می توانستم تمام شهر سنفرانسیسکو را ببینم. خیابان های سنفرانسیسکو هم خیلی جالب است و در بیشتر مناطق آن سربالایی و سرپایینی است. همه این ها یک طرف و خانه هایی که در کوچه های سنفرانسیسکو وجود دارند نیز یک طرف. بعضی از آنها که در بالای تپه های مختلف هستند نه تنها نمای زیبایی از شهر دارند بلکه دریا و زندان آلکاتراس هم از آنجا دیده می شود.

 

در قسمت شمالی شهر, پل گلدن گیت قرار دارد و آن طرف آن هم شهر زیبای ساسالیتو و تیبران است که شاید بشود گفت جزو گران ترین شهرهای آمریکا است. روزهای آخر هفته آنجا پر از توریست هایی است که از مناطق مختلف آمریکا و جهان به آنجا می آیند ولی اگر در وسط هفته به آنجا بروید می توانید از طبیعت زیبای آن بیشتر لذت ببرید. در شهر ساسالیتو شما ایرانی و ایتالیایی زیاد می بینید که البته همه آنها یک دستی به گنج قارون دارند. من و دوستم یک بار جوگیر شدیم و به یک رستوران باکلاس آنجا رفتیم و با اینکه فقط پیش غذا خوریم 120 دلار پول دادیم و آمدیم بیرون.البته رستوران ارزان هم در آنجا زیاد است و حتی می شود ساندویچ و یا پیتزای معمولی خورد. بستنی فروشی های آنجا هم معروف است و احتمالا ایتالیایی ها عاشق بستنی هستند. من از شهرهای اطراف سنفرانسیسکو خیلی بیشتر از خود شهر خوشم می آید چون شهر سنفرانسیسکو همیشه شلوغ است و هیچوقت هم جای پارک گیر نمی یاید و شما مجبورید به پارکینگ های عمومی بروید و 20 دلار بابت پارک ماشین پرداخت کنید. در ضمن در مرکز شهر هم شما آدم های عجیب و غریب زیاد می بینید و مثلا دارید رد می شوید و می بینید که یک نفر دارد به شما بلند بلند حرف زشت می دهد. چند وقت پیش با یکی از دوستان ایرانی به فروشگاهی رفته بودیم و داشتیم با هم فارسی حرف می زدیم. یکی از افریقایی تبارهایی که در آنجا بود فکر کرد که ما داریم به یک زبان دیگر در مورد او حرف می زنیم و یکباره شروع کرد به حرف زشت دادن و بد و بیراه گفتن. ولی در شهرهای اطراف سانفرانسیسکو به ندرت به چنین افرادی برخورد می کنید....

 

 

ساکنین شهرهای شمالی سانفرانسیسکو حتی اجازه ندادند که قطار و دیگر وسایل تردد عمومی در این مناطق گسترش پیدا کند زیرا اولا انها عاشق درختان جنگلی و سرسبز این مناطق هستند و به هیچ وجه درختی را برای ساخت و ساز قطع نمی کنند و از طرف دیگر چون از وضعیت مالی خوبی برخوردار هستند دلشان نمی خواهد که وسایل تردد عمومی و ارزان مردم را از نقاط دیگر به این منطقه بیاورد. تمیزی و سرسبزی در شهرهای شمالی سنفرنسیسکو واقعا دل انگیز و زیبا است و شما همیشه نظاره گر عبور پرندگان وحشی و آهو هایی هستید که با خیال راحت و آسایش خاطر از کنار شما می گذرند و در تالاب های حفاظت شده زندگی می کنند. در کنار خانه ما یک مرداب بسیار سبز و تمیزی است که پلیکانها و لک لک ها در آنجا توقف می کنند و بعد از رفع خستگی می روند. یک توقف گاه نیز با تمام امکانات رفاهی برای کسانی ایجاد شده است که می خواهند آن پرندگان را نگاه کنند. بر روی تابلوهای بزرگی که نصب کرده اند مشخصات پرندگان و زمان مهاجرت آنها را نوشته اند و در آخر آن هم نوشته است که ما از تمام پرندگان تشکر می کنیم که این مکان را برای محل استراحت خود انتخاب کرده اند!
بسیاری از دوستان عزیز از اینکه آمریکاییها با کفش در خانه تردد می کنند تعجب می کنند ولی باید بگویم که حتی من هم با کفش به اطاقم می روم. علت آن این است که خیابانها و کوچه های اینجا آنقدر تمیز است که کف کفش شما تمیز باقی می ماند. در اینجا کف کفش شما با خلط و تف و آدامس و سوسک مرده و کیسه نایلون و پارچه کهنه بچه و قوطی کنسرو برخورد نمی کند...

منبع : Natashagodwin